Benieuwd naar alles over Maresa? Dan zit je hier goed!

 

Dit is Maresa als eenjarige (bijna twee)

 

Leren lezen

Voordat Maresa naar de basisschool ging, kon ze al wat lezen en schrijven. Ze vond dit ook erg leuk om te doen! Het was voor haar jammer dat er in groep 1 en 2 nog weinig aan lezen en schrijven werd gedaan. In groep 3 leerde Maresa alle letters, met als eerste de S van slang. Ze weet nog precies hoe ze die letter moest oefenen!

 

Lezen en schrijven

Toen Maresa Jacobse zeven jaar oud was, besloot ze een boek te schrijven. De hoofdpersoon, Floris, begon aan een fantastisch avontuur in het bos. Meer dan een paar pagina’s telde het ‘boek’ niet. Maresa gebruikte een Donald Duck-schrift om in te schrijven en kwam niet verder dan vier pagina’s.

Intussen las ze meer dan dat ze schreef. Het was altijd feest als ze weer naar de bibliotheek kon. ‘Wat jammer dat je maar eens in de drie weken boeken kunt halen,’ verzuchtte ze een keer. Haar moeder keek haar verbaasd aan: ‘Wij gaan elke drie weken omdat we dan de boeken op zijn laatst weer kunnen inleveren. Je kunt wel veel vaker gaan.’ Maresa geloofde haar oren niet. ‘Hoe vaak dan? Elke week?’ Haar moeder schudde haar hoofd. ‘Elke dag, als je dat zou willen.’

Dat was een enorme verrassing. Helaas was Maresa nog niet oud genoeg om zelf naar de bibliotheek te gaan. Toen ze dat wel was, verslond ze alle boeken die ze kon vinden. Eens per week (vaker lukte niet) pikte ze het bibliotheekpasje van haar zusje en leende zestien boeken – acht op haar eigen pas en acht op die van haar zusje. Die las ze dan allemaal uit – soms wel vijf boeken op een dag.

 

 

Weer schrijven

Op de middelbare school kwam de schrijfzin terug. Maresa hield zich toen ook bezig met HTML en Javascript, en veel tijd om te schrijven had ze eigenlijk niet. Ze had ook geen internet thuis (wat ze zelf heeeeeel erg vond), dus als ze dan eindelijk klaar was met nieuwe websites ontwerpen, ging ze schrijven. Ze begon een verhaal over een jongen die een sjaal breide voor zijn oma (want waarom zouden jongens niet kunnen breien?) en diezelfde sjaal op straat vindt terwijl zijn oma wordt vermist. Het verhaal schreef ze nooit af.

 

Rotzooi

Na het verhaal over de sjaal begon Maresa op haar veertiende aan het boek Rotzooi. Na een jaar las ze het verhaal terug en dacht: ‘Dit verhaal is zo lang – het lijkt bijna wel een boek!’ Ze besloot het op te sturen naar uitgeverij Kluitman. Die reageerde er enthousiast op en wilde het boek graag uitbrengen. Inmiddels kun je het in de bibliotheek lenen of als e-book kopen.

Opeens was Maresa Jacobse officieel een auteur en dat vond ze best gek (ze was er zelfs een beetje ondersteboven van)!

 

Wat je al niet moet doen voor…

Maresa schreef intussen verder. Tijdens haar studie schreef ze de trilogie Wat je al niet moet doen voor een zoen, Wat je al niet moet doen voor je vrienden en Wat je al niet moet doen voor de liefde. De e-books daarvan kun je hier kopen.

Ook stond Maresa na het uitkomen van haar trilogie voor het eerst op de Tinadag om te signeren. Dat vond ze erg leuk om te doen!

 

Na haar studie

Maresa bleef schrijven en pretparken bezoeken en reizen en vertalen en lesgeven… eigenlijk vond ze heel veel dingen leuk! Ze trouwde in 2011, kreeg in juni 2013 een dochter, Ivy, en schrijft intussen verder aan nieuwe boeken.

Wat wil jij graag weten over Maresa? Laat het weten via weetjes@maresajacobse.nl.

Nog meer lezen over Maresa? Kijk dan eens bij de veelgestelde vragen of op de pagina Wist je dat…